F.A.Q.
Najczęściej Zadawane Pytania
1. Na stronie nie znalazłem herbu ".....". Gdzie mogę go znaleźć?
Na stronie znajdują się jedynie przykładowe wizerunki herbów wykonane przez Pracownię Plastyczną "Signum Nobile". Natomiast w dziale internetowych odnośników (w części "heraldyka") można znaleźć adresy kilku stron internetowych zawierających wizerunki polskich herbów szlacheckich. Niektóre z tych stron prezentują rysunki najpopularniejszych herbów, inne pokazują kilkaset, a nawet kilka tysięcy herbów. Zapraszamy do ich odwiedzenia.
2. Jak można zaprenumerować "Verbum Nobile"?
Prenumerata krajowa "Verbum Nobile" z powodu nieregularnego wydawania naszego pisma jest rodzajem "przedpłaty" na przyszłe numery. Cena jednego numeru kształtuje się na poziomie ok. 7-9 zł. Przedpłata dokonana na poczet
prenumeraty pozwala prenumeratorowi na otrzymanie każdego nowego numeru pisma pod wskazany adres, niezwłocznie po jego ukazaniu się.
Proponujemy naszym prenumeratorom przedpłatę w wysokości 15 zł. Do każdego numeru dołączamy bieżącą informację o stanie "konta prenumeraty", a prenumerator sam uzupełnia jego stan.
Przedpłatę z odpowiednią adnotacją prosimy przekazać na konto wydawcy: Związku Szlachty Polskiej.
Zasady prenumeraty zagranicznej kształtują się odmiennie. Osoby zainteresowane szczegółami prosimy o kontakt pod adresem:
verbum@szlachta.org.pl 3. Chciał(a)bym nabyć archiwalne numery "Verbum Nobile". Czy jest to możliwe?
Tak. Jest to częściowo możliwe. Nakłady numerów 1-11 są już wyczerpane. Ponieważ numery 1-7 zostały wydane w formie umożliwiającej wykonanie kopii praktycznie niczym nie różniących się od oryginałów - istnieje możliwość zamówienia w Redakcji kserokopii . Numery 8-11 posiadają utwardzoną okładkę i są zszywane co uniemożliwia wykonanie kopii.
W redakcyjnym archiwum posiadamy jeszcze końcówkę nakładów numerów 12 i 13/14.
4. W jaki sposób mogę odtworzyć historię rodzinną ?
Możemy w dużym uproszczeniu wyróżnić dwa sposoby badania rodzinnej historii. Pierwszy z nich polega na zleceniu badań profesjonalistom. Drugi - na podjęciu badań we własnym zakresie. Każdy z tych sposobów ma swoje plusy i minusy. Profesjonalny genealog posiada wiedzę, doświadczenie i niezbędne w poszukiwaniach kontakty, którymi nie dysponuje amator rozpoczynający przygodę z genealogią. Dostęp do wielu źródeł jest dla amatora ograniczony, czy nawet zamknięty. Nawet jeśli dotrze do archiwaliów często nie będzie potrafił ich odcyfrować, czy ułożyć w logiczną, prawidłową całość. Odtwarzanie rodzinnej historii to praca detektywistyczna, której wykonanie może być kosztowne dla zlecającego badania, co należy brać pod uwagę. Zwracamy także uwagę, iż wśród rzetelnych, godnych zaufania i uczciwych genealogów zdarzają się oszuści lub po prostu bardziej doświadczeni amatorzy, którzy mogą zaoferować jedynie kserokopie ogólnodostępnych herbarzy, czy przypadkowe wypisy archiwalne niezwiązane, czy luźno związane z naszą rodziną - obarczając nas niewspółmiernymi kosztami.
Samodzielne poszukiwania genealogiczne oprócz wspomnianych wyżej utrudnień dają wiele satysfakcji i często są prawdziwą przygodą z historią - o tyle cenniejszą, że bezpośrednio związaną z naszą rodziną. Przed przystąpieniem do poszukiwań należy dobrze zastanowić się nad wyborem formy. Polecamy lekturę bardzo użytecznej książki Rafała Prinke "Poradnik genealoga amatora" wydanej w latach 90., która powinna znajdować się w każdej większej bibliotece (publicznej, uniwersyteckiej, czy naukowej).
5. Dlaczego na stronie Związku nie ma listy nazwisk z przyporządkowanymi im herbami?
Pełna lista polskich rodzin szlacheckich z przyporządkowanymi im herbami nigdy nie powstała (niestety). Każda tego typu lista ma charakter fragmentaryczny, co obok pozornych korzyści płynących z łatwości odnalezienia podstawowej wskazówki niesie ze sobą wiele negatywnych zjawisk. Wciąż pojawiają się nowe informacje dotyczące rodzin szlacheckich dotąd nie wymienionych w żadnych publikatorach, a odkrywanych w źródłach archiwalnych.
Po pierwsze - brak nazwiska rodziny może dla amatora oznaczać jej nieszlachectwo, co nie musi być prawdą.
Po drugie - noszenie nazwiska wymienionego w herbarzu czy innym spisie nie musi być dowodem szlachectwa. W Rzeczypospolitej zdarzało się często, że to samo nazwisko nosiła rodzina szlachecka i nieszlachecka. Taki niepełny spis nazwisk szlacheckich z herbami opublikowany na stronie organizacji szlacheckiej - a więc sprawiający pozory oficjalnego rejestru - jest więc niebezpiecznym, bo sprzyjającym dezinformacji uproszczeniem.
Po trzecie - często zdarzało się, że nie zachowała się informacja o herbie danej rodziny szlacheckiej, lub informacja ta została zniekształcona i rodzina w różnych rejestrach figuruje z innym herbem. Każda taka sprawa wymaga zbadania. Szczególnie "błędotwórczym" był okres zaborów, gdy dokumenty wywodowe przesyłane do zaborczych heroldii (szczególnie rosyjskiej) posiadały świadomie lub nieświadomie błędne dane. Zatwierdzenie takich nieprawdziwych informacji przez ciało urzędowe w postaci wydania dyplomu szlachectwa, czy wpisu do rejestru jest do dzisiaj powodem wielu nieporozumień.
W efekcie - dopóki nie zostaną zakończone badania nad historią polskich rodzin szlacheckich - publikowanie podobnego spisu nie będzie miało miejsca na stronach Związku Szlachty Polskiej - jako niosące ze sobą więcej szkód niż korzyści.
Różne spisy rodzin szlacheckich są dostępne w większych bibliotekach. Z wymienionych powyżej powodów - prosimy o traktowanie ich z ograniczonym zaufaniem.
6. Jaka jest procedura związana z przyjmowaniem do Związku Szlachty Polskiej ?
Kandydat/ka na członka Związku Szlachty Polskiej przesyła pod adresem Zarządu Głównego wypełnioną Ankietę kandydacką wraz z wymaganymi załącznikami. Raz w miesiącu (pierwszy piątek) Zarząd na posiedzeniu rozpatruje przesyłane ankiety. Pytania zawarte w ankiecie pozwalają kandydatowi/ce na wykazanie szlacheckiego pochodzenia. W przypadku wątpliwości Zarząd zasięga opinii profesjonalnych genealogów i historyków. Eksperci Związku sporządzają opinię dotyczącą przedstawionych przez kandydata informacji, ale to do kandydata należy dowiedzenie swojego szlachectwa. W przypadku, gdy informacje są niewystarczające - ankieta może zostać odesłana do uzupełnienia. Nie oznacza to jednak, że przed kandydatem stawia się wymóg przedstawienia pełnej genealogii rodziny sięgającej średniowiecza czy oryginalnych dokumentów. Jest wiele możliwości dowiedzenia szlachectwa także z użyciem dowodów pośrednich. Kandydatów prosimy o możliwie dokładne i szczegółowe odpowiedzi na pytania zawarte w ankiecie. Pozornie nieistotne informacje nierzadko okazują się decydujące w postępowaniu rekrutacyjnym. Dowodem może być np. wykazanie pokrewieństwa z członkiem rodu nawet z linii bocznej, którego szlachectwo jest niewątpliwe (niekoniecznie z odległym w czasie przodkiem) - czyli np. w jego metryce urodzenia figuruje określenie szlachectwa "generosus" czy "nobilis", wykazanie pokrewieństwa z osobą wymienioną z imienia i nazwiska w herbarzu, fakt urodzenia w rodzinnym zaścianku czy majątku rodzinnym, posiadane pamiątki rodzinne związane ze szlachectwem rodziny i tym podobne. Nie jest dowodem szlachectwa fakt istnienia w herbarzu rodziny o tym samym nazwisku bez innych dowodów należenia do tej właśnie rodziny. Wszelkie przekazy rodzinne, podania, tradycje są wnikliwie badane przez ekspertów Związku. One również mogą posiadać wartość dowodową - dlatego prosimy nie lekceważyć i nie pomijać żadnego rodzaju informacji. Ankieta kandydacka wspomina o obowiązkowym dołączeniu aktu urodzenia (ewent. aktu chrztu) kandydata i w miarę możliwości - ojca kandydata. Prosimy pamiętać o tym wymogu proceduralnym.
Związek stosuje zakorzenioną w tradycji polskiej zasadę pochodzenia szlacheckiego po mieczu, czyli od ojca szlachcica.
(...) Et quoniam quaestio incidere de genere nobilitatis, quod diverso modo a quibusdam interpretari solet, declaramus, quantum ad praesens statutum attinet: eum tantummodo vocari nobilem et capacem dictarum dignitatum et beneficiorum : cujus uterque parens nobilis, et ex familia nobili sit progenitus: et quod tam ipse quam parentes eiusdem, habitarunt et habitant in suis possessionibus, castris, oppidis vel villis, juxta morem patriae et consuetudinem nobilitatis, viventes legibus et juribus Regni nostri nobilium. In quo genere nobilitatis, eos quoque nobiles appellandos censemus , qui licet matre populari, patre tamen nobili sunt procreati: quorum tamen parentes et ipsimet vivant et vixerint adinstar aliorum nobilium in Regno.(...)
[(...) Szlachcicem ten tylko nazywać się może, którego oboje rodzice są szlachetnie z domu szlachetnego urodzeni i którzy wedle obyczaiu Oyczyzny i zwyczaju szlachty mieszkają w swych dzierżawach, czyniąc prawem szlacheckim Królestwa Polskiego.(...) Za szlachtę także ci poczytani być mają, którzy tylko z oyca szlachcica, a z matki stanu prostego się rodzą.(...)]
Konstytucja z 1505 roku, Volumina Legum tom I, f. 303
Szlachcicem polskim nie jest osoba, która otrzymała niepolską nobilitację (np. francuską, czy hiszpańską). Nie jest nią także osoba nieszlacheckiego pochodzenia, która weszła w związek małżeński ze szlachcicem przybierając jego/jej nazwisko. Oczywiście nie jest szlachcicem osoba, która otrzymała fikcyjną nobilitację od uzurpatora.
7. Czy Związek Szlachty Polskiej udziela nobilitacji, indygenatów lub nadaje tytuły arystokratyczne?
Nie. Związek Szlachty Polskiej nie posiada prawa do nobilitowania, indygenowania ani nadawania tytułów arystokratycznych. Nikt nie posiada obecnie prawa do nadawania polskiego szlachectwa lub polskich tytułów arystokratycznych. Przestrzegamy przed działalnością różnej maści uzurpatorów żerujących na ludzkiej niewiedzy.
http://www.szlachta.org/faq.htm
